Verantwoording manifestatie

Bij het bepalen van doelen voor onze manifestatie hebben we gekeken naar wat we als groep willen bereiken bij de bezoekers. Nadat we deze doelen duidelijk hadden zijn we gaan kijken naar de vormgeving en verantwoording van activiteiten. In de zoektocht naar onze doelen zijn we gaan onderzoeken hoe wij deze doelen kunnen bereiken door middel van activiteiten en het geven van informatie. Op deze wijze hebben wij onze doelen uitgewerkt met de benodigde onderbouwing en verantwoording.

Om te beginnen hebben wij als doel gesteld: Aan het eind van het kraambezoek kan de bezoeker benoemen op welke wijze de vormgeving van de kraam zijn/haar beeldvorming heeft beïnvloed.

Als eerste hebben wij gekozen voor een zo minimalistisch mogelijke vormgeving zodat mensen met een open blik onze kraam komen bezoeken. Hierbij hebben wij het primary-effect betrokken. Dit primary-effect houdt in dat de eerste indruk de meeste invloed heeft op iemand. De eerste indruk is cruciaal en blijft hangen bij mensen. (Zimbardo, 2013) Daarnaast willen we hiermee vermijden dat we gaan etiketteren. (Jager, 2009) Tijdens onze interviews is naar voren gekomen dat de doelgroep het belangrijk vind dat we ze niet in hokjes plaatsen. 

Daarnaast hebben we ook verschillende activiteiten bedacht zodat de bezoeker een ervaring opdoet. We hebben een Rad van Diversiteit gemaakt waar de bezoekers aan kunnen draaien. Hiermee willen we de mensen uitdagen om meer van zichzelf te laten zien. De minima moet ook veel van zichzelf prijsgeven zodra ze een uitkering willen aanvragen. Etikettering is veelal negatief. De projectgroep wil hiermee insteken op het aspect emotie, dat komt bij het prijsgeven van persoonlijke zaken. Ook zullen wij zelf als studenten mee doen aan deze activiteit om de tijdens de gehele manifestatie met etiketten om onze rug te lopen. Hiermee willen wij de drempel voor de bezoekers verlagen. Door de bezoeker te laten kennis maken met de diversiteitscirkel laten wij zien dat mensen uit verschillende aspecten bestaat en wat die persoon maakt tot wat hij/zij is. De bezoeker kan hierdoor intersectioneel naar de groepering kijken. Wanneer je intersectioneel denkt ben je in staat om tussen de verschillen van mensen de overeenkomsten te ontdekken en andersom. Iedereen is immers anders. (Hoffman, 2009)

Als laatste hebben wij een voedselpakket samengesteld. Als activiteit hiermee willen wij de bezoekers een menu met de producten uit dit pakket te laten samenstellen. Hiermee willen wij de mensen triggeren om hun creativiteit te gebruiken. De minima moet ook hun creativiteit gebruiken om rond te kunnen komen. Een ons ervaring is beter dan een ton theorie, aangezien je eigen ervaring een betekenis voor je heeft. Vanuit dit oogpunt wil de projectgroep de bezoeker dan ook een ervaring laten opdoen met het voedselpakket. Door dit te koppelen aan de diversiteitscirkel wordt er een doorlopende lijn gecreëerd in de activiteiten  binnen onze kraam, waardoor de ervaring sterker wordt.  

We kiezen ervoor om ieder uur te wisselen van activiteit zodat we allemaal een verschillende rol aan kunnen nemen tijdens de manifestatie. Zo zijn we ook allemaal op de hoogte van de diverse activiteiten en de doelen hierbij. 

Al met al vinden wij onze combinatie tussen het doen, de ervaringen tijdens de activiteiten, en het denken, het bewust maken van de vooroordelen, cruciaal voor onze kraam. Een ons ervaring is beter dan een ton theorie, omdat je eigen ervaring een betekenis voor je heeft. (Dewey, 1981) 

Bronnen:

Dewey, J., (1981) The structure of experience, the lived experience. Chicago, University of Chicago Press

Hoffmann, E. (2009) Interculturele gespreksvoering. Bohn Stafleu van Loghum
 
De Jager, H., Mok, A.L., & Sipkema, G. (2009). Grondbeginselen der Sociologie (13^de dr.) Groningen/Houten: Noordhoff.

Zimbardo, P.G., Johnson, R. L., McCann, V., Moons, A., Bouman, G., & Caffin, E. (2013). Psychologie: Een inleiding. Amsterdam: Pearson